5:27 PM ჩემი ჩანახატი | |
*** ჩემი ერთ-ერთი უსახელო ჩანახატი. იმედია მოგეწონებათ.   ყველაფერი ლამაზი და საინტერესო ხდება როდესაც, არ იცი ან არ იცნობ და არ ხარ მასთან ახლოს. შორიდან დანახულიც თვალს სიამოვნებს და დაკვირვებული თვალი ცდილობს არასასიამოვნოს აღმოჩენას და შემჩნევას.  სიჩუმე ინარჩუნებს იდილიას. ის უფრო და უფრო ვერ წყვეტს თვალს იმ სამყაროს. სამყარო , რომელიც მხოლოდ სარკმლის მიღმა მდებარეობს. სამყარო- რა ფართო მცნებაა. მართლაც რა რთულია ყველაფერი იქიდან გამომდინარე, რომ გვიჭირს , მარტო სიტყვის გაშიფრვაც კი.  დგას და გასცქერის ლურჯ ცას რომელიც იმედის სახით ესახება თვალ წინ. დგას და შეჰყურებს იმ თეთრ ქათქათა ღრუბლებს რომლებიც სისპეტაკეს წააგავს. შრიალა ჭადრის ხეების მწკრივს რომელიც სამყაროს გულის ცემას წააგავს.  ყველაფერი ცოცხალია, ყველაფერი სუნთქავს. მხოლოდ მასშია რაღაც უცნაურია , რომელიც გულს უღრღნის და აღაშფოთებს მას. ნეტავი , რა დამართვნია მას , სიცოცხლით სავსეს , ნაზს და ნარნარი სულის პატრონს?! ნეტავი რა , და რჩება კითხვა - ვინ იცის რამდენ ხანს გაგრძელდება ასე? იქნებ ძალიან მალე შეიცვალოს მისი არსი , ისე როგორც მას სურს. ისე , როგორც ჩანაფიქრი დახატულა გონებაში. იქნებ დიდი წყენა აწუხებს და დავიწყებას ცდილობს? ვის შეუძლია ყველაფრის გამოსწორება? ვის?  იხურება ფანჯარა და ყველაფერი წყდება. უკვალოდ ამ ქვეყანაზე არაფერი არ დანგრეულა, და იმედს არც არავინ მიუტოვებია.  | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 3 | |
|
| |
