2:42 PM Be Alright | |
Be Alright S2 Chapter third Nothing Even MATTERS !! ♥ დიდი დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის ეს თავი ეძღვნება კატერინას რო შემახსენა ჩემი მოვალეობა რა ვქნა სულ ვეღარ ვიცლი ამისთვის .. დიეგოო -_-  - ბიჭებო ჩვენ წავალთ, სამანტა ცუდად გახდა - ჩვენც წამოვალთ, - თქვა ნაილმა - არა ბიჭებო იყავით იმხიარულეთ ჩვენ წავალთ, - თქვა სამანტამ. რესტორნიდან გავედით და მანქანაში ჩავჯექით. სასტუმრომდე მისასვლელად ოცი წუთი დაგვჭირდა მანამდე კი სამანტას ჩემს მხარზე ჩამოეძინა. Zayn's P.O.V. შეიძლება მან თქვა არ გამოგვყვეთო, მაგრამ მე ჰარის კარგად ვიცნობ და ისეთი Dirty minds აწუხებს, რომ .... მე კიდე სამანტას მაგას არ დავუთმობ .. Trust me dear Harry nothing even matters. უკან მივყვებოდი, საცობში მოვყევი .. - უხ ამის დედაც *** კაი ვერაფერს მოასწრებენ, - საჭეს ხელი დავარტყი თან ჯი პი ესს ვუყურებდი. ციოდა თორმეტი გრადუსი ყინვა იყო. ლონდონშიც კი არ ცივა ხოლმე ასე. მუხლებამდე თოვლი იყო . ცივი სუსხიანი ქარი უბერავდა და მხედველობას ართულებდა, თან თოვლს აყოლებდა. ქუჩაში რაღაც აქცია ტარდებოდა და ეს მოძრაობას კიდევ უფრო აფერხებდა. მგონი პრეზიდენტის გადაყენებას აპროტესტებდნენ. ოჰო, აი შიშველი ქალებიც. ამ სიცივეში უტანსაცმლოდ დადიან. მემგონი რაღაც გამათბობელი, რომ გამოიგონეს ეგ აქვთ გაკეთებული უკანალიდან. ისე წიოდა ხალხი ყურები მეტკიოდა და უკვე ტვინი წაიღეს. ნახევარი საათი ისე გავიდა ვერც გავიგე და აქციასაც მოემატა ხალხი. ნერვები მომეშალა მანქანა სადღაც საყრუეთში გავაჩერე და ქალაქის ცენტრში ფეხით გავედი. მივაბიჯებდი ცივ, მაგრამ სიცოცხლით სავსე ქუჩებში, მესმოდა ხალხის ლაპარაკი რაღაც უხცო ლამაზ ენაზე, ჩემი სახელის მსგავსი რაღაცაც, რამოდენიმე გოგონამ გამაჩერა და ავტოგრაფი მთხოვა. ქუჩებში ახალგაზრდები ნაკლებად იყვნენ ამიტომ ფანებს არ შევუწუხებივართ დაახლოებით თხუთმეტ გოგოს და ოთხ ბიჭს თუ არ ჩავთვლით. ხელები გამეყინა. მარტო ამ ქუჩებზე ვფიქრობდი, ხალხზე და მოსკოვის მყუდროებაზე. აღარ მაინტერესებდა რა ხდებოდა სასტუმროში. რაც მოსახდენია მაინც მოხდება. იქნებ ჩემი ბედი სულაც პერია ყოველთვის გვერდით მედგა და მეხმარებოდა სირთულეების გადალახვაში. რათქმაუნდა ის ახლაც მიყვარს. ვერ ვხვდები რატომ სძულს ყველა გოგოს ? ხომ არ იცნობენ მას? ხომ არ იციან როგორი ადამიანია ? თოვლის ფიფქები სახეზე მეცემოდა და ლოყებს მისველებდა. თმაზე ხელი გადავისვი და სულ სველი იყო. უკვე მთავარ მოედანზე ვიყავი და სასტუმროც ახლოს იყო. კამერები სახეში მანათებდნენ და თვალები მტკიოდა. ძლივს მივაღწიე სასტუმრომდე ერთი გიჟი პაპარაცი გამომეკიდა და ზურგზე შემომახტა და ძლივს მომაშორეს. პირდაპირ ნომერში შევედი და იქ მარტო ჰარი დამხვდა დივანზე წამოწოლილი (ეს მისი საყვარელი პოზაა) - Hey mate. Vas Happenin' ? R u OK ? - კი კარგად ვარ. სამანტა კარგადაა რაღაც ფერმკრთალი მეჩვენა რესტორანში. - კი კარგადაა, და შენ რაგჭირს რატომ ხარ მარტო? ბიჭები სად არიან? - მგონი "მეწვრილმანე" ჰარი რაღაცას ხვდებოდა. - ბიჭები დარჩნენ რესტორანში. მე ქალაქის დათვალიერება გადავწყვიტე. - პირველად რაც მომაფიქრდა ის ვუთხარი - მოიცა მერე მძღოლი სად არის? - გამომიჭირა. - ამმ . ისაა .. ჯიპიესით წამოვედი. - ჩავფლავდი. - ზეინ კაი რა მითხარი სიმართლე რაიყო გცემ? შეგჭამ? - დარწმუნებული არ ვიყავი რას გააკეთებდა თუ სიმართლეს ვიტყოდი, მაგრამ ის კი ვიცოდი, რომ ეს ძალიან ცუდი იდეა იყო. - ოო ჰარი ყველაფერს როგორ უნდა ხვდებოდე ? - ძალით ვწელავდი დროს, რომ რაიმე მომეფიქრებინა, მაგრამ ტვინი გამეყინა და საერთდ არანაირი აზრი მომდიოდა თავში. - ზეინ მითხარი შეჩ. რაიყო ძმაკაცები არავართ ? - პერისთვის უნდა დამერეკა, - მოკლედ მოვუჭერი თან მეც კი არ მჯეროდა რას ვამბობდი მგონი შევიშალე. ზეინ მალიკ რა დონის სირი ხარ. კარგი ამას ვეღარ შევცვლიდი ახლა მთავარი ფაქტორი იყო ჰარი დაიჯერებდა თუარა ამას. დიდი ხანი არც მომიწია მომიწია პასუხის გასაგებად მოცდა ის მოკლე და კონკრეტული იყო. - ხომ მიცნობ ჰარი არა? მე ასე იოლად არ შემიძლია ვინმეს დავიწყება.. - არა რაა.. თეატრალურზე უნდა ჩამებარებინა ერთი დიდი მსახიობი ეყოლებოდა ჰოლივუდს ჩემი სახით. - კარგი ზეინ მჯერა შენი, ვიცი პერი როგორც გიყვარს და ბუნებრივია რომ ვერ ივიწყებ, ის ძალიან კარგი ადამიანია. ბოლო კონცერტი პერის ლონდონში აქვს ისევე როგორც ჩვენ და იქ შეგიძლია მას ყველაფერი უთხრა, რომ ისევ გიყვარს და ვერ ივიწყებ, - დამარიგა როგორც მას ჩვეოდა მთელი სულით და იმ გულით ჩემთვის მხოლოდ სიკეთე, რომ უნდოდა. ცოტა სინდისმა შემაწუხა, მაგრამ ყველაფერი გათავებული იყო სიმართლეს ვეღარ ვეტყოდი .. - ახლა კი ძალიან გთხოვ ზეინ სამანტას დახედე მე ვერ გავალ ოთახიდან ფეხი მტკივა, - ზუსტად ვიცოდი ეს იმის მინიშნება იყო რომ ეთქვა "სამანტაზე არ ვგიჟდებიო" მაგრამ ჰარი მას ისე უყურებს ხოლმე გეგონება სხვა არავინ არსებობს. დერეფანში გავედი სამანტას 302 ოთახი მოვძებნე და შევედი. ოთახში კი დამხვდა ..... დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის მალე დავდებ ახალს :** XOXO Anne <33 | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 6 | |
|
| |
