4:42 PM ჩანახატი: სიკვდილი | |
ვზივარ და ვფიქრობ უაზროდ ჩემზე არაფერი არ მოქმედებს თუნდაც დედაჩემის კივილი იმ დროს როცა მამაჩემი ურტყავს ჩემ ოთახში ვზივარ და საზარელ შეძახილებს თავითავად ვუსმენ საშინელებაა როდესაც ვინმეს კარგავ . შყვარებული მომიკვდა რომლის წყალობითაც ოდესღაც უბედნიერესი ვიყავი ახლა კი აღარ ვარ იმიტომ რომ ის ჩემთან აღარ არის სამწუხაროდ უცებ სიცივე მაფხიზლებბს და ვგრძნობ რომ ვსველდები უი ხო ჩემი საწოლი ხომ ფანჯარასთან დგას და ფანჯარაც ღიაა ახლღა მივხვდი რო თურმე წვიმს ამომშრალი მიწის სუნი 3 სართულზე ამოდის და უცებ ჩემი მშობლების გასაშველებლად მეზობელი შემოდის მაგრამ მე ისევ ურყევად ჩემ ოთახში ვზივარ და ყვირილს ჩოჩქოლს ყურს ვუგდებ...!რამდენიმე წუთით ისევ ისმის რაღაც უაზრო ხმები მერე ყველაფერი ჩუმდება და მეც სიჩუმეს კვალდაკვალლ მივყვები..........მივყვები და თან სიჩუმე მეძახის არა არა კი არ მეძახის უკვე ბღავის ისე უნდა რომ მასთან მივიდე მერე მე ვფხიზლდები და უცებ აღმოვაჩენ რომ სიჩუმემ ფანჯრის რაფაზე ამიყვანა ვდგავარ ხელგაშლილი და ველოდები სიჩუმე როდის გასცემს ბრძანებას გადახტი  -ჰეი მარ! მე ხმას არ ვიღებ იმიტომ რომ ისევ სიჩუმეს ველაპარაკები მაგრამ ის დადუმდა....მე ისევ სიჩუმის ბრძანებას ველი აქ შენი ადგილი არ არის მეუბნევა სიჩუმე და უცებ საავადმყოფოში ვიღვიძებ -ექიმოო!ექიმოოო! -დიახ გისმენთ -თვალი გაახილა ღმერთოჩემო როგორც იქნა....!მესმოდა დედაჩემის ხმა -ძალიან კარგი როგორც შეგპირდით ერთი წლის მერე გაიღვიძებს თქო ავასრულეთ პირობა და მძინარე განვკურნეთ ახლა კი თქვენი შვილი სრულიად ჯანმრთელია -დედა.....ვთქვი მე -გისმენ დედა! -რატომ მეივთქვი და ისევ დამეძინა მერე აღარ მახსოვს რა ხდებოდა მხოლოდ ის ვიცირომ ისევ სიჩუმე მოვიდა ჩემთან მაგრამ ის ჩუმად იყო არაფერს არ ამბობდა არც მელაპარაკებოდა უბრალოდ იდგა და მეფერებოდა არა არა ეს სიჩუმე არ იყო ეს დათო იყო ხო ხო ჩემი გარდაცვლილი შეყვარებული არა გარდაცვლილი არ იყო ცოცხალი იყო ცოცხალი და უვნებელი მაგრამ მე ხომ მის საფლავზე ვიტირეე არვიცი ყველაფერი ამერია მე ასე დაწოლილი თვალს ვერ ვახელ თორემ ისე ცოცხალი ვარ უბრალოდ ჩემიანებისთვის მძინავს -ექიმო ექიმო თვალი გაახილა -გასაგებია ქალბატონო მაგრამ ეკრანზე შედეგს ვეღარ ვხედავ -ჰეი ჰეი ჰეი ჰეიი?? შენ ექიმი ხარ თუ დებილი გაუნათლებელი გოიმიიმე აქ ვარ ჰეი ვერ მხედავთი -კი მაგრამ ექიმო... -არავითარი მაგრამ ...! -დედა ამ კაცს ნუ უჯერებ გთხოვ რა გთხოვ დედ გთხოვ ამას არაფერი არ დაუჯერო გთხოვ -უჰ აღარ შმიძლია ნეტავ სად ხარ მარ დედაი -აქ ვარ დედა აქ შემომხედე გთხოვ -ჩემი ლამაზი მწვანეთვალება ჯერ დათო ჩემი სასიძო ახლა რომ შენ...ამაზე ფიქრიც არ მინდა..! -დედ მე დათოსთან ვარ ჩემს დათოსთან იცი რა კარგად გამოიყურებაიდედა მე აქ დათოსთან ძალიან ბედნიერი ვარ უზომოდ ბედნიერი იცი რა მაგარია აქ ჩვენთან დედიმერე მოგვიანებით შენც ნახავ აქ რა მაგარია დედა იმედი მაქ მამა აღარ გეჩხუბება ხოლმე დედა ისე დროა ამ უაზრო აპარატიდან გამომტთოთ და მიმაბაროთ მიწას -ეჰ მარ ნეტავ გესმოდეს ჩემი ხმა ნეტავ გესმოდეს -მე მესმის დედ ყველაფერი უბრალოდ შენ ვერ გაგაგებინე რო მე უკვე თქვენი აღარ ვარ აქეთ დათომ მიმისაკუთრა!! -ექიმოო ექიმო თვალები გაახილა -იცით ქალბატონო როცა რაღაც ძალიან გინდა ის ყოველთვის თითქოს და ახდება ხოლმე -იცით მე მინდა რომ ჩემი შვილი აპარატიდან გამორთოთ  -კი მაგრამ...! -არავითარი მაგრამ...!მოხსენით აპარატიდან! -კარგი მაგრამ გოგონა ცოცხალია -მე ცოცხალი არ ვარ უკვე წავედი დედა უთხარი რა უთხარი რომ მიწას მიმაბაროთ ღმერთო რა ცუდია რომ არ შემიძლია დედას გავაგონო -ის მხოლოდ ჩემთვისაა ცოცხალი დავიჯერო ვერ ხვდებით ჩემი შვილი მკვდარია მისი გული ერთი კვირის წინ გაჩერდა მანამდე თვალს მაინც ახელდა რამეს მაინც ბურტყუნობდა -თქვენი ნებაა ქალბატონო -მადლობა დედა რომ მომეცი უფლება მშვიდად წასვლის -დათო დათო დღეს ჩემი დასაფლავებაა -მარ რატომ არ დარჩი მათთანი -მე შენს გარეშე არ შემძლებია შენს გარეშე არარაობად ვიქეცი ახლა კი როდესაც სიჩუმემ მომცა უფლება ჩემით ამერჩია მე შნ აგირჩიე -მაგრამ მარი შეხედე დედა როგორ ნერვიულობს -არაუშავს! დედა მართლა ნერვიულობს ძალიან ცუდ დღეშია -ნეტავ აქ იყო მარ ყველაფერს მივცემდი იმისთვის რომ აქ იყო მარ მაპატიე დედ რო აქამდე ვერ დაგაფასე მაპატიე რომ ცუდად გექცეოდი მაპატიე რომ ზურგი შეგა1ციე მაშინ როცა ყველაზე მეტად გჭირდებოდა ჩემი დახმარება მაპატიე მარ მაპატიე დედა ჩემს საფლავზე დაემხო -ადექი დედ ადექი მიპატიებია მიპატიებია შენ ხომ იყავი ხარ და იქნები ჩემი ერთადერთი ჩემთვის მარტლაც რომ საუკეთესო დედა მე დათოსთან მშვენივრად ვარ არაფერი არ მიჭირს დე მიყვარხარ კაი წავედი ახლა მე მოვისვენებ -მაპატიე შვილო. მერე პასუხი აქედან აღარ გამიცია წავიდა და წავიდა ახლა წელიწადში ერთხელ ძლივს მაკითხავს ხოლმე დედა ის უკვე მეტად დაბერებულია. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 3 | |
|
| |
