11:02 PM For მარიამი♥ | |
"მეგობარი" რა შეიძლება გაგიკეთოს მეგობარმა? ალბად არც არაფერი. უბრალოდ მეგობარი. ჩემი საუკეთესო მეგობარი ანია. ვენდობი მაგრამ ისე არა როგორც ჩემ თავს და გულს. არვიცი ალბად ამას, რომ ვამბობ დიდი სიცრუეა მაგრამ რა ვქნა მე ესე მგონია. მეგობრობას ვერავინ ჩაენაცვლება, მაგრამ ჩემი გული ხომ ამას ვერ ხვდება?! -ჰეი მააარ გაიღვიძე რამ გაგაშტერა? (ანი) -არ ვიცი რაღაცაზე ჩავფიქრდი. (მე) -და მაინც რაზე? (ანი) -მითხრა და გამიღიმა. მეც ღიმილით ვუპასუხე და უთხარი: -იგივე რასაც შენ ფიქრობ ყოველ ღამით. (მე) მან გამიღიმა და ცოტახნით ჩაფიქრებული იჯდა. მე ვეღარ მოვითმინე და იგივე კითხვა დავუსვი. -ჰეი ანი გაიღვიძე რამ გაგაშტერა? (მე) მას აღარაფელი უპასუხია უბრალოდ წავიდა . მე ყურადღება არ მიმიქცევია და მივაძახე: -ხვალ ჩემთან გამოდი. ხვალ ხომ ჩემი დაბადების დღეა? იგი შემობრუნდა, მხრები აიჩეჩა, თავი დამიქნია და კარებში გავიდა. მე ჩემ საძინებელში გავედი და დაგეგმვა დავიწყე , რანაირად გადამეხადა დაბადბისდღე. ავარჩიე ულამაზესი კაბა თან ჩემი საყვარელი იყო. მაკიაჟიც ავარჩიე ლოგინზე წამოვწექი და ხვალინდელ დღეზე ფიქრში ჩამეძინა.  როდესაც გათენდა თვალები გავახილე თუ არა Happy Birthday ყველა ერთად გასძახოდა. მართალია ყურები წაიღეს მაგრამ მაინც ვიღიმოდი. ამდენ ხალხში ანი ვერ შევანიშნე ცოტა გამიკვირდა მაგრამ მერე ვიფიქრე, რომ სადმე ახლოს იქნება მაინც იმდენი ხალხია. მე ყველა ოთახიდან "გავუშვი" ჩემი საყვარელი კაბა ჩავიცვი, მაკიაჟი გავიკეთე და ძირს ჩავედი მაგრამ ანი არსად არ იყო. მე ცოტა ავნერვიულდი მაგრამ შემდეგ კვლავ ბევრ ხალხს დავაბრალე. ძალიან მაგარ დროს ვატარებდით უკვე გახდა ღამის 2 სააათი იყო და ყველა სახლში გავუშვი. მეც ძალიან დაღლილი ვიყავი ამიტომაც მალევე დამეძნა. მეორე დილას , როდესაც გავიღვიძე ძალიან დაღლილი ვიყავი. მაგრამ მაინც ავდექი აბაზანაში შევვარდი შხაპი მივიღე, მოვწესრიგდი , ტანზე ჩავიცვი ხოლო შემდეგ ძირს ჩავედი. ჩავედი თუ არა მამამ იმწამსვე მკითხა: -მარიამ შენი მეგობარი "ანი" გუშინ შენს დაბადების დღეზე რატომ არ იყო? მე ცოტა ავნერვიულდი და ისე უთხარი: -გავარკვევ. მამამ მხრები აიაჩეჩა მაგიდიდან წამოდგა და სამსახურში წავიდა. მე საჭმელი არ მიჭამია იმწამსვე ანასთან რომ გავვარდი სახლში ბებიამისი დამხვდა. მე მისთვის არაფერი მიკითხია იმიტომ, რომ ვიცოდი მას არაფერს არ ეუბნებოდა ამიტომაც ანის უფროს დასთან ნინისთან მივედი. მან კი მითხრა -ანი თავის საყვარელ ადგილზეა წასული. "ტყეში" მე ვიცოდი მისი საყვარელი ადგილი სად იყო და იქით გავეშურე. როგორც კი მივედი იქ ანი დავინახე იმწამსვე მივვარდი მასთან მაგრამ ლაპარაკს აზრი აღარ ქონდა. იგი იგი ძალიან ცუდათ იყო, ძლივს სუნთქავდა, თვალებში ლამაზი ცრემლები ედგა და პირდაპირ მე მიყურებდა. მე მივხვდი რა იყო ამის მიზეზი, ამაზე პასუხი მარტივია მეგობრობა. იგი მეგობრობაზე ფიქრს გადაყვა. მე თვალეში ცრემლები ჩამიდგა. ახლა ანი საავადმყოფოშია და კარგად არის. მისმა გრძნობამ კი ცხოვრების ერთი ძირითადი არსი მასწავლა: მივხვდი მეგობრობის სრულ განმარტებას. "მეგობრობა ეს ის აუღწერელი ერთადერთი გრძნობაა , რომელიც სიცოცხლეს უფასოდ მოყვება.... "   ეს იყო სულ (: მარიამ შენ შეგიძლია დაურთო სხვადასხვა სიმღერები განავრცო ყველაფერი მოქმედებებით და რავიცი კიდე რამდენი რამე .. იმედია მოგეწონათ P.S კალოშე თუ არ მოგეწონათ და არ ივარგა საერთოთ მოდით ზაპროსტა ჩანახატი დავარქვათ :D :D :D     ჰეეე ახლა კომენტარები თორემ ..... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 6 | |
|
| |
