5:28 PM I cared too much, you didn't care enough. | |
დილით საშინელმა ხმაურმა გამაღვიძა, ერთი წამით ვიფიქრე მეგონა ეს სიზმარი იყო მაგრამ ისევ საშინელი რეალობა აღმოჩნდა კარავიდან გამოვედი და დავინახე რომ ყველა რაღაცას ამზადებდა, შეშინებულმა ვიკითხე - რა ხდება? - განსაკუთრებული არაფერი, ვემზადებით (ელენა) - და რისთვის? - უნდა მოგამზადოთ ბრძოლისთვის, მიდი მოემზადე 
ქალებმა თავისთან შემიყვანეს. რაღაც აბჯარივით უბედურება ჩამაცვეს, იმდენად მძიმე იყო რომ ლამის წავიქეცი, ყველაფერი მტკიოდა. - მოკლედ აი ეს იარაღი. ახლა წამომყევი (ელენა) - და როგორ უნდა მომამზადო? - ნახავ რამოდენიმე წუთში მთაზე ავედით სადაც მოწყობილობა იდგა, - მომისმინეთ ამით აპირებთ შებრძოლებას? - კი.. - და რად გინდათ ეს სისულელე, როცა არსებობს სხვა საშუალება მაგალითად ცივი იარაღი და სხვა - მომისმინე გოგონი, რაც აქ მოხვედი ბევრს მოაბეზრე თავი. ან აიღე ეს ხმალი და ისწავლე ან თავს წაგაცლი. (ამჯერად ვიღაც ბიჭმა მითხრა) - ჯერესერთი წესიერად მელაპარაკე, მე რომ უარი ვთქვა ვერც მაიძულებთ, და თუ გინდა რამის მიღწევა ზრდილობიანად მელაპარაკე. - მიდი მიდი 
ხმალი ავიღე. ესეც მძიმე იყო და კინაღამ ხელი მოვიტეხე. ერთი მომიქნიეს და - ვაიმე ხელი - არაუშავს. - არა მგონი მოვიტეხე - მაჩვენე. არაფერია დაგეძაბა, აიღე მიდი - ღმერთო რა დავაშავე. 
დიდი ხანი ვიბრძოდი, ხელებს ვერ ვგრძნობდი. ელენა დაძაბული მიყურებდა, მთელი დღე მასწავლიდნენ, მაგრამ ხმლის ჭერაც ვერ ვისწავლე წესივრად. ბოლოს ელენამ თქვა - გაჩერდით - როგორც იქნა. მივდივართ? - არ. ამჯერად ტანსაცმლიანი იბრძოლებ. კევინ მოდი მომეხმარე რომ გავხადო ჯაჭვი. - ასე უფრო კომფორტულია, ვთქვი დასვენებულმა ბოლოს როგორც იქნა ჩემგანაც გამვიდა რაღაც. - მადლობა კევინ. თქვა ელენამ - არაფრის როცა დაგჭირდები აქ ვარ :) 
ქვემოთ ჩავედით ახლა ვიღაც ქალი მოვიდა.. - წამომყევი შვილო. რაღაცას გაჩვენებ გავყევი და ერთ ოთახში მიმიყვანა, სადაც უამრავი ალბომი იყო. - ეს რას ნიშნავს? არაფერი მიპასუხა უბრალოდ თაროდან ძალიან ძველი,მტვრიანი ალბომი გადმოიღო, გადაშალა და გამომიწოდა - აი შეხედე, დარწმუნებული ვარ ძალიან გინდოდა გცოდნოოდა შენ თავს რა ხდებოდა, ახლა მგონი გასაგებია - ჩემს, ჩემს მშობლებს აქ რა უნდოდათ? - ისინი აქ იბრძოდნენ, სწორედ ამიტომ ხარ განსაკუთრებული ამ ყველაფერმა იმდენად იმოქმედა ჩემზე რომ ცრემლები წამომივიდა 
- მაგრამ, მე ხომ დაც მყავს - ვიცით, მაგრამ შენი და არ არის ისეთი როგორიც ნამდვილი მეომარი ქალი უნდა იყოს - არ ვიცი რა ვთქვა - ახლა ნურაფერს იტყვი. იმედია მიხვდები რომ ჩვენთან ერთად უნდა იდგე - მე. მე - დამშვიდდი. მაგრამ იცოდე ეს ამბავი არავის უთხრა, განსაკუთრებით ელენას.. - რატომ? - ეს საიდუმლოა, ამ სექტის წევრების ვინაობა არასდროს არავინ არ უნდა გაიგოს.. - კარგით არავის ვეტყვი. რამოდენმე წუთში ელენასთან მივედი და ლაპარაკი დავუწყე - მოვითხოვ ამიხსნა.. რატომ ამირჩიე მე - ჯულიამ ვერ დაგაკმაყოფილა თუ რა? - ვინ?? - ნუ სიაფანდობ :) ვიცი რომ შენ და ჯულიამ ალბომები ნახეთ..ნუ მეკითხები იმას რაც იცი - მე. არ. - ჩუმად. უცბად კვამლი დატრიალდა,, კვამლი მთიდან მოდიოდა - რა ხდება მთაზე? - არაფერი, ასე რომ ვთქვათ ვერთობი )  | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 4 | |
|
| |
