10:01 PM ქეთის ჩანახატები. | |
მოკლედ ერთ-ერთ ქართულ უცოზის საიტზე გადავაწყდი ჩვენი საიტის მოდერის-ქეთის (Qeti<3)_ჩანახატებს. ძალიან მომეწონა,ადრეც წაკითხული მქონდა და მინდა თქვენც გაგაცნოთ)) იმედია დაკომენტარება ეხლა მაინც არ დაგავიწყდებათ. მიყვარხარ ქეეთ)) ჩანახატი პირველი Friendship. მეგობარი ის ადამიანია, რომელთანაც არ გეშინია იყო ის, რაც ხარ. მეგობართან შენ შენს ნამდვილ ხასიათს ამჟღავნებ,რატომ? იმიტომ რომ ისიც შენნაირია და არ გერიდება. ადამიანი ცხოვრებაში უამრავ მეგობარს იცვლის... მეგობარი არის : ერთი სული ორ სხეულში!!! ნამდვილი მეგობრები ერთმანეთთან ხშირად არ კამათობენ,ისინი ერთნაირები არიან!!!  როდესაც გყავს მეგობარი, გახსოვდეს! შენ უბედნიერესი ადამიანი ხარ!!! ნამდვილი მეგობარი შენთვის ყველაფერს დათმობს... არასდროს მიგატოვებს გასჭირში!!! ყველაფერს გააკეთებს იმისათვის,რომ შენ მხიარული და ბედნიერი იყო!!! შეიძლება გყავდეს უამრავი მეგობარი,მაგრამ ამ უამრავიდან ყოველთვის გამოირჩევა ერთი... აი ის არის ნამდვილი მეგობარი!!  შენი მეგობარი არის ზუსტად ისეთივე ადამიანი,როგორიც შენ ხარ!!! ნამდვილი მეგობარი არის ადამიანი,რომელიც მობრუნდება მაშინ,როცა ყველა ზურგს გაქცევს!!! ყველას ესმის როდესაც ლაპარაკობ,ნამდვილ მეგობარს კი ესმის ისიც,თუ რატომ სდუმხარ... კარგი მეგობარი არასდროს მოგცემს უფლებას,ჩაიდინო სიგიჟე...მარტომ!!! მე მყავს ასეთი მეგობარი,და ამიტომ თავი უბედნიერესი ადამიანი მგონია...♥  არ მესმის უმეგობრო ადამიანის,ის ძალიან,ძალიან ბევრ რამეს კარგავს!!! __________________________________ ჩანახატი მეორე The Sleeping Beauty. ნოემბრის ცივი,წვიმიანი დღე იდგა.. მე მივდიოდი უაზროდ,ყველაფრის ხალისი დაკარგული მქონდა... მეზიზღებოდა თვე: ნოემბერი... ამ თვეში ღმერთმა ყველაზე საყვარელი ადამიანები წამართვა... ჩემი ოჯახი...  ...მივდიოდი და ჩემთვის საშინლად ვტიროდი,ძალა მეცლებოდა,არ ვიცოდი რა მექნა.სად წავსულიყავი... ბოლოს გონება გამინათდა!!სად უნდა წავსულიყვი,თუ არ სასაფლაოზე...ჩემი ოჯახის გვერდით... სასაფლაოზე რომ შევედი მომეჩვენა,თითქოს ჩემი ტყუპისცალი,ლუსი მიყვიროდა:-აქ რა გინდაო. * როგორც იქნა მივაგენი მათ სამუდამო სამყოფელს. ერთმანეთის მიყოლებით ჩამწკრივებულიყო: დედაჩემის,მამაჩემის,ლუსის და პატარა,ხუთი წლის ემილის საფლავები... ისევ ავტირდი...ამჯერად ხმამაღლა.  ვიხსენებდი მათთან გატარებულ საუკეთესო წამებს... შემდეგ შევნიშნე,ემილის გვერდით თავისუფალი ადგილი იყო..ჩემთვის.. დაუფიქრებლად,უყოყმანოდ მივედი და მილას გვერდით წამოვწექი... თვალები დავხუჭე... და მეტი აღარეფერი მახსოვს გონება დავკარგე... თუმცა მთლად გონების დაკარგვასაც ვერ ვუწოდებ...რაღაც ხმები მესმოდა... მაგრამ თვალებს არ ვახელდი. უცებ ამ უცხო ხმებში ჩემთვის კარად ნაცნობი,მონატრებული ხმა გავიგონე... -ვინ არის? მიმიშვით,ვნახავ-ღმერთო ჩემო!ეს დედჩემის ხმა იყო... უნებურად წამოვხტი, -დედა!-ვიყვირე და ჩავეხუტე მანაც მომხვია ხელები. -ავრორა!-მითხრა,-აქ რას აკეთებ? -შენთან მოვედი დედა!მომენატრე...სიმართლე გითხრა,არ ვიცი სად ვარ.. -მეორე სამყაროში ხარ! აქ არ უნდა მოსულიყავი!ჯერ ადრეა შენთვის!წადი!მომშორდი,იქ ანგელოზი დაგხვდება,რომელიც არასდროს მიგატოვებს!! ამ სიტყვებით მან კარებისკენ მიბიძგა,და მეც დავემორჩილე... კარებში რომ გავედი სცენა შეიცვალა,სრულ სიბნელეში აღმოვჩნდი,და დედაჩემის ხმის ნაცლად,ახლა სულ სხვა ბავშვის და ბიჭის ხმები მესმოდა:  -ჯოშ,ნახე,მძინარა მზეთუნახავი ვიპოვე!-პატარა გოგონას ხმა იყო -რაა?!-მომესმა უფრო ბოხი ხმა-ღმერთო ჩემო...ჯინა..წადი ვინმეს დაუძახე! -რატომ? სხვა ვინე რა საჭიროა?მძინარა მზეთუნახავია,აკოცე და გაიღვიძებს! -ჯინა მოკეტე და გააკეთე რაც გითხარი! -არა! გირჩევნია შენ გააკეთო ის,რაც მე გითხარი! -ჯინა ნუ ატრაკებ! -შენ ნუ ატრაკებ! -მოკეტე! -აკოცე! -მოკეტე -აკოცე მეთქი!-აყვირდა პატარა -კარგი,ოღონდ ერთი პირობით! -გისმენ. -წახვალ და ვინმეს დაუძახებ!! -კარგი. ამის შემდეგ მე თუჩებზე შეხება ვიგრძენი,და ამ დროს გონზე მოვდი,თვალები გავახილე.. თავს ორი ადამიანი მადგა,ერთი ბიჭი მეორე გოგო... -რა გქვია?-მკითხა ბიჭმა. -ავრორა-ვუპასუხე. -ჯოშ!ხომ გითხარი მძინარა მზეთუნახავია მეთქი!!-იყვირა გახარებულმა გოგონამ გამეცინა. იმ დღის შემდეგ ჩემი ცხოვრება სრულიად შეიცვალა. ____________ იმედია მოგეწონათ))** | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 9 | |
|
| |
