1:11 PM kvlav. | |
MY BOOKS = 2 = ჩემი 5 ჩანახატი.!)) თუ ეს სიახლე დააგროვებს 5 კომენტარზე მეტს დავდებ კიდევ 5 ჩანახატს!..))<3
 I ჩანახატი აღარ შემიძლია როგორ დავიჩაგრე ))) როგორ დავიტანჯე ))) ღმერთო როგორ შემიყვარდა ♥ რატომ შემიყვარდაა რატომ ვარ ასეთი უბედური )))) მე ის წუთებიი ზეპირად მაგხსოვს (( " რა ბედნიერი ვიყავი მაშინ და რა უბედური ვარ ახლა " მენატრება ))) არა, არა... არ მინდა )) არ მიყვარს... მინდა ვიფიქრო რომ აღარ მიყვარს)) მთავარია საკუთარი თავი დავარწმუნო ))) სულ ვფიქრობ და ვოცნებობ ზემოთთ)))მე ამ სამყაროში ლამაზ ფერებს ვეძებ ))) მაგრამ ამ სამყაროში ფერადი არაფერია : )) ერთადერთი ფერაადია გრძნობები ♥ ლამაზი აღარაფერი გამაჩნია... ერთადერთი ხარ შენ ))) მაგრამ შენც დაგკარგე ))) შეენ აარ ხაარ ჩემიი ))) არა, არა... შენ არ მიკადრე, შენ მე არ მკადრე... აღარავინ მყავს მე " ძვირფასი " ))))) გავა დრო ))) და ვიცი რომ მაინც ვიფიქრებ შენზე ))) ვერ დაგივიწყებ ))) ღმერთო რა სულელი ვარ )) მაწვება ისევ სევდა))) უფრო მეტად მინდა რომ ჩაგეხუტო :) სხვა ცხოვრებაზე გადამიყვანეთ)))) მე ეს ტური წავაგეეეე)) მაგრამ მაინც ვფიქრობ როდის დაგინახავ)))) და საერთოდ დაგინახავ თუ არა?! ))) წვიმს ))) წვიმს)) მაგრამ უიმედოდ )) უშენოდ )) რა აზრი აქვს წვიმას შენს გარეშე)) როგორ მომენატრე ♥ ♥ როგორ გელიან თვალები )))) ეს გრძნობები ძირს ეხეთქებიან ))) მიტოვებულნიიიიიიიიი ))) იქნებ გავა დრო და ინანებ )) არა... ვიცი რომ არა... არ ინანებ... გგონია რომ მოვალ ))) მაგრამ სულ ტყუილად ძვირფასოოო ))))) მე შენთან აღარ მოვალ : | ჩემი წესია დატანჯვ)) როცა ხელს გამომიწვდი მე უკვე აღარ გინატრებ ))) არ გიიკაარებ ! აღარ მაქვს ძალა))) აღარ მაქვს იმედი.სულ სულ წავალ ! ვეღარ დამინახავთ ))) ვეღარ მნახავთ ! მივდივარ... მივდივარ მარტოო.სულ სულ მარტო ვარ))) როგორ დამჩაგრა ცხოვრებამ))) ეს ბედი მე დამცინის )))  II ჩანახატი იიცი... მეე იისეევ იისეეთიი ვაარ )) ხოოო რაა იიყოო? გგონია როომ ააღაარ მეენაატრეებიი?! ააღაარ მაახსოოვხაარ? იცი როგორ ცდები? არა,არა... მეე შეენ მახსოოვხაარ )) დაა მე კვლავ მენატრებიი )) მენატრები როგორც ღმერთი მჭიირდება რომ იყოს ჩემთან ))) ისევ მახსოვხარ... არ იცი ?! ხო... ისევ მახსოვარ )) გგონია დამავიწყდი? იცი... მეე იისეევ მიიყვაარხაარ )) იიიცციიი მეე ერთ დღეეს აატიირეებული მიივეედიი ღმეერთთან, ჩემიი ტკკივიილიი მეე მაას ვუუამმბე... მან ჩაიცინა...და ასე მითხრა : და შენ რა იცი ? იქნებ უყვარდე... იციი... მეე ისევ )) მეე ისეევ გნაატროოობ )) არაავინ აარ იციის მეე რაატოომ ვტიირიი.. არავინ იციის მეე რაატომ მმტკიივა გუული ! მეე განვლილი დღეები მახსოოვდეებოდა )) ის ჭექაქუხილიანი დღეები.... წვიმიანი : (( გახსოვს? ))) აარ ყოფილა მზე თურმე ჩემთან აახლოოს ; )) "ჩემთვის მადლი ხარ თუ სასჯელი, ეს სულერთია, მე მაინც გელი!... ლოდინი კი ჯოჯოხეთია... "  III ჩანახატი -ძნელი იქნება მეორედ დაბადება არა, დე? –რატო, დე? –აბა, როგორ ვიპოვო ახალი დედა?! –ახალი რატომ უნდა იპოვო? –აბა შენ ხომ აღარ იცხოვრებ დედამიწაზე? (( –აი, როგოც მე მიპოვე, ისე იპოვი ახალ დედასაც. –ვინ მომეხმარება ახალი დედის მოძებნაში? –მე რომ მიპოვე, ვინ დაგეხმარა? –არავინ დე... –ჰოდა,იმ ახალ დედასაც შენით იპოვი.. –არა, დე, მასე კი არა, მე მოვიფიქრე როგორც უნდა მოვიქცეთ... –როგორ,დე? –აი ჯერ ხომ მოკვდები, ჰოდა როცა კვდებიან ცაში ადიან, ცაში კიდევ პატარავდებიან, პატარავდებიან და მოხუებიც კი ბავშვებად იქცევიან.. ხო? –ჰო,ალბათ ჰო –ე.ი შენ მეორედ დაიბადები და გაიზრდები.. –მერე მე დავბერდები, მოვკვდები და წავალ ცაში.და დავიწყებ იქ ნელ–ნელა დაპატარავებას, დაპატარავე ბას, დაპატარავებას და გავხდები სულ, სილ პატარა,აი ისეთი როგორებიც იბადებიან ხოლმე მერე..... –რა მერე დე, ვერ მიხვდი? –ვერა, დე –დე, რა სულელი ხარ მერე შენ ხო უკვე დიდი იქნები, ჰოდა ისევ შენ გიპოვი დე :* –ჰო დე, ჰო... –ანდა კიდევ იცი რა? –რა,დე –რადა შენ რომ მოკვდები და ცაში რომ ახვალ, ეცადე მალე დაპატარავდე და მე მიპოვე,მე დედა ვიქნები და შენ ჩემი შვილი, ჰა დე? –კარგი დე, ასე მოვიქცეთ, ასე უკეთესია –ჰო დე, თორემ მე არ მინდა დაბერება.. –კარგი დე, მე შენი შვილი ვიქნები, ოღონდ ახლა დაიძინე –სიზმარში გნახავ, დე –მეც დე, მეც გნახავ..ოღონდ ახლა დაიძინე რა, ჩუუ –დე, დე..მოდი მე დაგაძინებ, ვითომ უკვეჩემი შვილი ხარ დე..დეეე, დეე, არ გესმის დე..რა მალე დაგეძინა დეე:**  IV ჩანახატი მე ვწერ ამ მოთხრობას წვიმიან ბალახზე, როდესაც წვიმს... არავარ მარტო. წვეთები ეცემიან მინას ) სისხლიან მინას. ტირის გული. იცით... მე ახლა მაგონდება ჩემს სიცოცხლეში ქარიშხლიანი, ჭექაქუხილიანი დღეები... იცით.. ჟრუანტელი მივლის. და შავი ნისლი მაწვება ირგვილვ, და შავი ნისლი მაწვება ირგვლივ. წინ უფსკრულია. მივდიოდი.... ნელა... რათა მენახა მე დღისით დილა )) ვუახლოვდებოდი სიბნელეს. როგორც დიდ მღვიმეს. სადაც სამუდამოდ ჩავიძირები და მოვკვდები. თითქოს ყოველ ღამეს მოაქვს სიშორე და განშორება... მე კი მეშინია...ჩემს ცხედარს ნელა, წყნარად, ტირილით ჩუშვებენ სამარეში... და მომაყრიან სახეზე მიწას... ვიღაც მესაფლავე აქ მე პროცესებს მიწყობს.. დაღამდება...სიჩუმე იქნება... ტირილის ხმა ისმის... უფრო ქვითინის. არაფერი არ ჩანს სასაფლაოების გარდა... ზოგიერთი ქალი, შავი კაშნითა და შავი ტანისამოსით... ისიც არ ჩაანს... ბაგეები კი ჩანს : ადექი, არ დამტოვო, მიყვარხარ რა... ბოლოს კი ისევ ტირილი..საბოლოოდ მაინც დავრჩებით მე და ჩურჩული )) მე მეშინია.. ერთხელ როდესაც გამოვიქცევი... გიჟი ვეგონები ალბათ ვიღაცას... გიჟივით ვიკივლებ, გიჟივით ვიცინებ.... რომ მიშველონ... დამიფარონ... მაგრამ არავინაა აქ ჩემი მხსნელი..! არავინ მოდის.. ისევ დავეცი... დავიწყე ტირილი... მთლად ჭუჭყიანი ვარ... შუბლიდან სისხლი მდის ; )) მაცვია დაწყევლილი კაბა,მაისუი და ფეხსაცმელები:Xგაცვეთილი ქუდი... დავდივარ ასე. მარტოდ–მარტო...მე.. შეშლილივით)) გაიხედავენ სასაფლაოსკენ ხედავენ ცარიელ კუბოს... მერე მე... იტტყვიან გიჟიაო, საწყალიაო,მეცოდებაო)) არადა მესმის მე ეს ყველაფერი... ბედმა დამჩაგრა... ცხოვრებამ...იცით... ეს ყველაფერი სიყვარულით ხდება..მე იგი მნატრობს.. მე ისევ ვკვდები )) ვეცემი ისევ... ჩავწვები ისევ.. კვლავ გაჩნდება სიშავე... მე ჩავწვები ისევ... ასე გაივლიან საუკუნეები... ჩემს სასაფლაოზე ამოვა ეკალი )) რომელიც სხვა იებს უშლის ხელს ზრდაშ,,,, თუმცა ია მაინც მეფერება, მაინც მომეხვევა, მაინც მეფერება:***  V ჩანახატი შემოდგომაა... სუსხი დაჰკრავს ამინდს... წვიმა...მარტოობა... ეს ყველაფერი დღეს მიზიდავს... რატომღაც დღეს... მივდივარ უენოდ,უელოდ... ჩემს ფიქრებში ჩაკეტილი... მხოლოდ მე... მე და ჩურჩული : ))) სხვა არავინ მჭირდება... ყველამ მიმატოვა,დამივიწყა. დავიჯერო ასეთი სასტიკი ვარ?! აღარავის ვახსენდები... აღარავის ვჭირდები... რატომ?! (( უფალო... ხმა გამეცი რა... რატომ... რა დავაშავე... განა ასეთი ცუდი ვარ? განა არავის ვუყვარვარ? მე ხომ არავის ვახსენდები... მტკივა გული. ვტირი.... ნუთუ ვტირი? ცრემლები თავისით მოექანებიან დიდრონი თვალებიდან. მე არაფერ შუაში ვარ... ისინი თავისით მოდიან ჩემთან : )) აღწევენ პირდაპირ შიგ გულში... მსვილი ისრით მიჩენენ რკალებს. სიცოცხლის რკალებს ;) თითქოს რაგაც ჩამესო... მეტკინა... მტკივა... თვალი ამეხილა... მე ჩემი მტერი ახლა ვიცანი ახლა გავიგე მათი არსებობა... ჩემი მოყვარეც ახლა ვიცანი... და მე მივხვდი თუ... ვინ ვინ ყოფილა მმციივაა ! ყინაავს ! სულშიი ყინავს :) გულში ყინავს. აღარ შემიძლია... როგორ დავიტანჯე) როგორ დავიღალე, დავიჩაგრე) მჯერა რომ... ერთხელ მეც სანთელივით ამოვიფრქვევი. ყველა დამინახავს როგორც ვინატრე მე ამ სამყაროში ლამაზ ფერებს ვეძებ ))) მაგრამ არაფერია... არ მიყვარს ბოროტება. მე ხომ ერთი უსუსური არსება ვარ. რომელიც გელოდება... კვლავ რომელსაც უყვარხარ შენ. სჯერა რომ მიხვალ. რომელიც შენგან სითბოს, ალერსს, ჩახუტებას და მონატრებას ელის... მე ხომ... ერთი ჩამომხმარი ფოთოლივით ვდნები... ვკვდები ვიცი რომ არ გიყვარვარ... ვცდილობ საკუთარი თავი დავარწმუნო... მაგრამ მე ხომ სულელი, ჯიუტი გოგონა ვარ არ მჯერა არაფერი გამაჩნია... ერთადერთი... შენ ხარ (((( მაგრამ... ისიც უკვე დავკარგე... სამუდამოდ (( ვიყინები... მცივა... გელი... ვდგევარ იმ ადგილას ... საიდაინაც წახვედი და დამიტოვე სიტყვა : „ აღარ, ვეღარ მიყვარხარ " . მაგრამ არ შემიძია გადმოგცე... ზუსტად, წამიერად მახსოვს ის წუთები როდესაც მეხუტებოდი და მეუბნებოდი : „ შენს გარეშე სიცოცხლე არ შემიძლია, წარმოუდგენელია...ვერ შევძლებ... ღმერთო როგორ მყვარებიხარ „ – ო J როგორ გელიან ეს ჩემი გრძნობები ((((( მიტოვებულნიიიიიი რომელი მოგეწონათ ყველაზე მეტად? ველი კრიტიკას. ისე მე ყველაზე მეტად ამ ხუთიდან მეოთხე მომწონს :დ | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 5 | |
|
| |
