10:26 PM მთვარე მალავს საიდუმლოს | |
 მთვარე მალავს საიდუმლოს. როგორ მიყვარს როცა ცაზე კიაფობენ ვარსკვლავები მკრთალი,ნაზი,მთვარის შუქი ეფინება გარდი-გარმოს წყვდიადი ხომ იფანტება, მაგრამ მაინც ნისლი რჩება მიყვარს ღამის სილამაზე მოტიტვლებულ არე-მარეს, თითქოს ნისლით ასამარებს. მთვარის ნაზი მკრთალი შუქი სარკმელსაც რომ მინათებს, ჩაფიქრებულ, ატირებულ, გულს გააპობს, ცეცხლს დაანთებს. უცაბედად, ნელა-ნელა, ბოლოს უღებს ნატანჯ სხეულს. თვალებიდან მოდის ცრემლი გულიდან კი ნაპერწკლები, მშურს მთვარის და ვარსკვლავების ცის კიდეზე დაკიდულნი უკიდეგანობის ნაწილს წარმოადგენს ორივენი. მაინც,მაინც როგორ უნდა იყოს ერთი პაწაწინა ნაწილი და სულის მდგმელი წყვდიადსაც ხომ ჭრიჭინების ერთვის ხმა და ჟრიამული ალბათ ამ ხმამ გოგონასაც უცნაურად აუძგერა ტკივილით და ტანჯვით სავსე მფეთქავი თუმც მკვდარი გული. წამოდგა და გაეშურა კარს მიადგა აივნისას მოაჯირზე წამოჯდა და სიტყვა უთხრა ბუნებას თუ ღამის წყვდიადს უცებ ცრემლი უნებურად თვალებს წასკდა ვით ჩანჩქერი გოგო არ წყვეტს ტირილს ,თუმცა ერთი მიზანი აქვს დაასრულოს ის ტკივილი რომელსაც გრძნობს მარცხნივ მხარს მწვავეს ისე როგორც სევდას, მოიწმინდა ცრემლი და თქვა მოვდივარ და მომეგებეთ ქვეყნად ღმერთს ხომ ტკივილს გარდა არ ნდომია ჩემთვის სხვა რამ უცებ ხელი ნელა უშვა მოაჯირსა აივნისას და შეერწყა სივრცეს რომელსაცა შეჰნატროდა მთელი სულით,მთელი გულით ახლა ისიც ვარსკვლავია ნაწილი ამ წყვდიადისა. საიდუმლოდ ყოველ ღამეს ისევ ჩნდება ფანჯარასთან. ამაყობს,რომ მთვარე უყვარს და საღამოს ისევ აკრთობს მისი ნაზი,მკრთალი შუქი.     დაამოწმა და გაალამაზა: salo | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 5 | |
|
| |
