9:50 PM ნუმომკლავ დედა! | |
"..არცერთ დამპყრობელს არ მოუკლავს ამდენი ადამიანი საქართველოში, რამდენიც საკუთარმა დედამ..." ![]() ![]() მუცლადმყოფი ბავშვის "დღიური" 5 ოქტომბერი დღეს დაიწყო ჩემი ცხოვრება, თუმცა მშობლებმა ჯერ არაფერი იციან. მე გოგონა ვარ, მე ქერა თმები და ცისფერი თვალები მექნება. ყველაფერი უკვე დადგენილია, ისიც კი, რომ ყვავილები მეყვარება. ![]() 19 ოქტომბერი ზოგიერთები თვლიან, რომ მე ჯერ ადამიანი არ ვარ, მაგრამ მე ნამდვილი ადამიანი ვარ, ისევე როგორც პურის ნამცეცი, ისიც ხომ ნამდვილი პურია. ჩემი დედიკო ცხოვრობს, ესე იგი მეც ვცხოვრობ. ![]() 23 ოქტომბერი მე უკვე პირის გაღება შემიძლია. წარმოიდგინეთ, ერთი წლის შემდეგ სიცილი მეცოდინება, შემდეგ კი ლაპარაკს ვისწავლი. მე უკვე ვიცი, რომ ჩემი პირველი სიტყვა იქნება დედა ![]() 25 ოქტომბერი დღეს ჩემმა გულმა ძგერა დაიწყო. ![]() 2 ნოემბერი ყოველდღიურად ცოტათი ვიზრდები. ჩემი ხელები და ფეხები უკვე ფორმას ღებულობენ. ![]() 20 ნოემბერი დღეს ექიმმა დედიკოს უთხრა, რომ მე აქ ვცხოვრობ, მისი გულის ქვეშ. ალბათ დედა ძალიან ბედნიერია. ![]() 23 ნოემბერი ალბათ დედა და მამა უკვე ფიქრობენ, თუ რა დამარქვან. ![]() 10 დეკემბერი მე თმები მეზრდება, ლამაზი და ბრწყინვალე. ![]() 13 დეკემბერი მე უკვე ცოტას ვხედავ, როდესაც დედა ქვეყნად მომავლენს, ის ნათელი მზიანი და ყვავილებით სავსე იქნება. ![]() 24 დეკემბერი საინტერესოა, დედას თუ ესმის ჩემი გულისცემა? იგი ისე თანაბრად ძგერს. დედა შენ ჯანმრთელი გოგონა გეყოლება! ![]() 12 ნოემბერი მე თითები გამეზარდა-სასაცილოა, რა პაწაწები არიან. შემიძლია თითებით დედას თმებს მოვეფერო. ![]() 28 დეკემბერი დღეს მე ჩემმა დედიკომ მომკლა. ![]() გული დამეწვა ძალიან.. :ხ თქვენ არა? :(( | |
|
სულ კომენტარები: 1 | |
|