3:13 PM Sketch | |
არ მდომია მაღლა ცის კამარაზე ყოფნა და მოკიაფე ვარსკვლავების ყურება ...არ მდომია მთვარეზე მარტოდ მარტო ხეტიალი.თუმცა არც ესე მინდოდა ...როგორც ეხლა ვარ ...ვუყურებ გაბოროტებულ ხალხს ..ბოღმა რომ ახრჩობთ ..ვუყურებ და ვხვდები რომ საფიქრალიც ჩნდება ...მე შემიძლია ვიფიქრო მათზე თუმცა ვიცი რომ ჩემი ამ ფიქრით მათ არც ბოღმა გაუქრებათ ერთმანეთის და არც რაიმეთი შეიცვლებიან ... უცებ ყველას სახე რომ შენსკენ ბრუნდება .ყველას მზერა რომ შენსკენ არის მომართული...გაფიქრებს მათი არაფრის მეტყველი მაგრამ მაინც რაღაცის მთქმელი თვალებიი და სახე....მინდა თვალიც გაუსწორო მაგრამ ..რატომღაც მაინც შენ ხრი თავს და პირველი ტოვებ სცენას...ბოღმა ..ხო ის ბოღმა რომელიც ყველა ადამიანის თვალებიდან ჩანს ...გინდა რომ რაიმე თქვა მაგრამ თავს სიტყვის თავისუფლების უფლებას არ აძლევ...გინდა რომ ორიოდე სიტყვა დატოვოო მანამ გახვალ სცენიდან...მაგრამ შიში...შიში გიპყრობ...გაშინებს გარემო და ის ადამიანებიი რომელიც შენს ირგვლივ არინ ..გეშინია რომ მეტი აგრესია არ გამოიწვიო ...რითაც შენს "მე" შეურაწყოფ ...მაგრამ მათსას პირველობას ანიჭებ...არ აძლევ თავს რომ იყოო თავისუფალი..თქვა ის რაც გინდა და იყო მათგან ერთ -ერთი ...თუმცა არა ისეთი როგორებიც ეხლა არიან ..უბრალოდ იყო ის რაც ხარ და არ დაგჭირდეს ყოველდღე სხვადასხვა ნიღბის მორგება...)) და ამ ფიქრების შემდეგ მე მივხვდი რომ ცხოვრება ის თამაშია რომელშიც ან ყველაზე მაღლა უნდა იყო ან ყველაზე დაბლა .....აქქქქ საშუალო (ნეიტრალური) ვერასდროს ვერ იქნები...))      გულმა იმაზე გამალებით დაიწყო ცემა,,ვიდრე ისეთ დროს როცა მხოლოდ ვფიქრობ ხოლმე ..სხეული თრთის ..ნერვები აღარ მყოფნის იმისათვის რომ დავწყნარდე ,,,ჩემს თეთრ კანზე მკაფიოდ იხაზება ლურჯი ხაზები ..ვგრძნობ ისეთ რამეს რასაც აქამდე არ ვგრძნობდი..თითქოს პირვველად ვიყო ესე ..თითქოს ჩემს სხეულში ახალმა რამემ გაიღვიძა ..გონება მეთიშება ,,თვალებზე ცხელი ცრემლი იყინება და ქრება ..თავს ვეღარ ვიკავებ ,ბოღმა მახრჩობს ,,ვხვდები რომ ვერ ვძლებ..ვხვდები რომ ისევ შენთან მინდა , ვხვდები რომ დროის დაბრუნება მინდა ,,ის დრო მინდა შენთან ერთად რომ ვიყავი..არაფერი რომ არ მაწუხებდა..ყველლა ტკივილს და დარდს რომ მიქარვებდი..გამუდმებით რომ მამშვიდებდი...შენი ტკბილი ხმაა..შენი გულში ჩამწდომელი სიტყვები..მახსოვს რომ წამოვიდოდი სულ შენი სიტყვები რომ მიტრიალებდა თავში..თითქოს ფილმს ვუყურებდიი..ხოო..ფილმს..აი იმ ფილმს მე და შენ რომ ვიყავით..იმ წუთბს ვიხსენებდი...წამებს....და არ მბეზრდებოდა...დამუდმებით შემეძლო ყურება ...დამშვიდებისას რომ მეუბნებოდი..''ყველაფერი კარგად იქნებაო''...ჰოოო ..მე მშვიდდებოდიი ..მაწყნარებდაა.ეს ყველაფერი..და დრო..ის დრო..გესმის?? რა დრო მენატრება??..მაგრამ არაა!! შენ იმაზე ჯიუტი აღმოჩნდი ვიდრე მეგონა...შენ გამანადგურე...დამაგდე..საწყლათ...გამამწარე...იმის შემდეგ ცრემლები ..ხოო თავისით მოდისს..არც მე მინდა რომ ესე იყოს ..უბრალოდ ჩემსდაუნებურად..დამისველებს ხოლმე სახეს...ჩამიწითლებს თვალებს... .. და გაქრა ყველა ის ილუზია რომელიც მე აქამდე მქონდა....ჰოო ეხლა მინდა შევწყვიტო ამ თეთრი პურცლის ხაზების შევსება..მაგრამ ვერ ვერ ვანებებ თავს.. მეტის და მეტის დაწერა მინდა მაგრამ ვხვდები რომ უნდა შევწყვიტოო..თავი დავანებოო..ჰო და ვწყვეტ!!!!      არ არის ჩემი დაწერილი ! უბრალოდ მომეწონა წყარო:week.ge | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 2 | |
|
| |
