2:35 PM The Last Bell | |
მეგობრები,ძმაკაცები,დაქალები,"შეყვარებულები". ეს ყველაფერი ხომ სკოლიდან მოდის? პირველი სიყვარული სად გვეწვია? რათქმაუნდა სკოლაში და პირველი ნამდვილი მეგობარი სად შევიძინეთ?რათქმაუნდა სკოლაში.რათქმაუნდა ბევრი მტრებიც გვყოლია,ბევრთანაც გვქონია შეკამათება,ბევრჯერ გვითქვამს რომ სკოლას ვერ ვიტანთ,მაგრამ როდესაც სკოლის ბოლო დღე მოახლოვდა ყველაფერი შეიცვალა.ეს ის დღეა,როდესაც აცნობიერებ რომ შენი ცხოვრების მნიშვნელოვანი ეტაპი სრულდება.ხვდები,რომ დაკარგავ მეგობრებს,შეყვარებულს,ნაცნობებს, ალბათ შემეკამათებით და მეტყვით რომ თუ ეს ყველაფერი ნამდვილია,რატომ უნდა დაკარგო?საერთოდ ასეა,როდესაც ადამიანს ისე ხშირად ვეღარ ურეკავ,ვეღარ ხვდები და ვეღარ ეკონტაქტები მოუცლელობის გამო,ადამიანები ერთმანეთს შორდებიან.რატომღაც ვთვლი რომ სკოლის დამთავრება ნაწილობრივ კარგია,ნაწილობრივ კი ცუდი.კარგია იმიტომ რომ სრულიად ჩამოყალიბდები,უკვე ჩამოყალიბებული აზრი გექნება თუ რას გინდა მიაღწიო ცხოვრებაში,დაიწყებ სრულიად ახალ ეტაპს,და წახვალ ერთი ნაბიჯით წინ.სადაც გელის უფრო მეტი გამოცდილები და უფრო საინტერესო თავგადასავლები.მაგრამ წარსული? აი რა არის ცუდი,შენი გავლილი პერიოდის ძალიაუნებურად დავიწყება გიწევს,თითქოს აღარ იქნები ის სულელი გოგო,რომელიც ყველაფერს არასერიოზულად უყურებდა. ჩემთან ჩემი მეგობარი სალომე ამოვიდა და ერთად დავიწყეთ ხვალინდელი დღისთვის მზადება,ერთად ვარჩევდით ვარცხნილობას,მანიკურს და ათას რამეს,რაც განსაკუთრებული დღისთვის და შემდემ ბანკეტისთვის არის საჭირო. -იცი დღეს დილით ვფიქრობდი იმაზე თუ როგორ განვითარდება მოვლენები?საინტერესოა ჩვენ ისევ ვიმეგობრებთ? -არ ვიცი,მგონი არაფერი არ არის სამუდამო.მე ლონდონში ვაპირებ სწავლის გაგრძელებას,შენც სადმე წახვალ და ყველაფერი განადგურდება... -ხო მართალია,მაგრამ მე მაინც ისევ ისე მეყვარები და მუდამ მემახსოვრები -რათქმაუნდა მეც გათენდა,ჩემმა მაღვიძარამ დარეკა,მე კი უხალისოდ დავიწყე გამზადება.  შესაბამისად გამოვეწყე და მამასთან ჩავედი.მამამ სკოლაში მანქანით მიმიყვანა.იქ კი დიდი არეულობა დამხვდა.ვინ ვინ იყო ვერ გაარჩევდით.როგორც იქნა მივაღწიე ჩემს კლასელებამდე. -ისევ დაიგვიანე,როგორც ყოველთვის-მითხრა ლეომ და გამიღიმა-მეც ღიმილით ვუპასუხე -რა დიალოგები გაგიმართავთ,ჩაერთო საუბარში ალექსიც,ყველა ამ ეზოშია შეტენილი -მერე ასეც უნდა იყოს -არა მოდი,გავიპაროთ,ფული შევკრიბოთ და სადმე წავიდეთ ექსკურსიაზე -გენიოსი ხარ ალექს მოკლედ ყველამ დავდეთ ფული და ბათუმში ჩავედით,ერთი დღით.ბანკეტი აღარავის აღარ გვახსოვდა,ვწუწაობდით,ვერთობოდით,ვმღეროდით ზღვის პირას და ყველა ჩვენ გვიყურებდა,მაგრამ ჩვენ ეს არ გვადარდებდა.მითუმეტეს ჩემი შეყვარებულიც აქ იყო.კლასელების სიყვარული არც ისე კარგია,რადგან ყველა და-ძმასავით ვართ,მაგრამ არაუშავს)) ნიკა ძმასავით არ იყო,რადგან ჩვენს კლასში 2 წლის წინ გადმოვიდა.ბავშვებმა ამბების მოყოლა დაიწყეს,როდესაც მე და სამ რათქმაუნდა ბოდიალი დავიწყეთ,ნიკას ნერვები მოეშალა და ზღვაში შემათრია  -იცი ანი,ძალიან მომენატრები,არა და შენთან დაშორება არ მინდა.ასე რომ გადავწყვიტე მეც შენთან ერთად წამოვიდე ლონდონში სასწავლებლად -ამაზე კარგს ვერაფერს ვერ იტყოდი,დამიჯერე  ჩვენ ისევ ბავშვებს შევუერთდით და გართობა გავაგრძელეთ... | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 5 | |
|
| |
