2:13 PM Time For Miracles | |
Time For Miracles  პირველ რიგში დიდი მადლობა, რომ გაგრძელების საშუალება მომეცით იმედია დაგაინტერესებთ <33     ადამმა კარები შემოაღო, რომ ლექციას დასწრებოდა, თანაც სირცხვილით იწვებოდა. რატომ? მან ისევ დაიგვიანა. - მისტერ მილერ შეგიძლიათ ერთხელ მაინც თქვენი ცხოვრების მანძილზე არ დაიგვიანოთ ლექციაზე ?! - ჰკითხა ადამს ლექტორმა. ადამმა თავი ჩახარა პასუხი ვერ გასცა იმიტომ, რომ გასასამართლებელი მიზეზი არ ჰქონდა. - ალბათ ლაქს ისმევდა პატივცემულო, - გადაიხარხარა მეოთხე მაგიდაზე მჯომმა მარტინ ალონსომ, რომელიც ადამის მოსისხლე მტრად იყო მიჩნეული. - მოვიდა გეი აღლუმის სიამაყე? - თქვა მარტინის მეგობარმა ლეომ. - წადით თქვენი.. - ჩაილაპარაკა ადამმა და ყურადღება არც კი მიუქცევია მიჩვეული იყო დამცირებას და მორჩილად თავის ადგილისაკენ გაეშურა მეცხრე რიგში. - ჰეი მეგობარო, შენ ადგილას, ამ ორს თავყბას გავუერთიანებდი და სიგრძეს სიგანეს გავუერთიანებდი, - ეს ელისონი იყო, ელისონ როუზი, ახლალი გადმოსული იყო ჰარვარდის უნივერსტეტიდან; თუ მის ნათქვამს დავუჯერებთ ჰარვარდი დიდი მძღ*** სასწავლებელი იყო რომელშიც კარგი ოჯახიშვილობას აფასებდნენ და არა განათლებას. გოგონას ადამის ესმოდა მეტწილად იმიტომ, რომ მასაც იგივე სტილი ჰქონდა როგორიც ბიჭს და ისიც ადამის მსგავსად ჰარდ როკს, მეტალს, კლასიკურ როკს და "გლამ" როკს უსმენდა. ამასთანავე ის აქსელ როუზის ახლო ნათესავი იყო. საშუალო სიმაღლის მეტრი და სამოცდაშვიდი სანტიმეტრი იყო სიმაღლეში, მაგრამ ადამის გვერდით, რომ დადგებოდა ლილიპუტი გეგონებოდათ. თმა წითლად ჰქონდა შეღებილი, როგორც ყველა როკერს გოგოს (არამარტო გოგოს) ახასიათებს. ადამს ელისონის ნათქვამზე ჩაეცინა. მას გააჩნდა სიმპატიები ამ გოგონას მიმართ რადგან ერთადერთი იყო რომელიც ცხვირს არ უბზუებდა. - მის როუზ მისტერ მილერ ნუ საუბრობთ თორემ შემდეგ წარმოდგენას გამოაკლდებით. დღეს ჩვენი გაკვეთილის თემაა ინტიმური საკითხები ფილმებში, - თქვა მისტერ ჰარისმა რომელსაც მეტი არაფერი უნდოდა გარდა სტუდენტების გამწარების, უხერხულ მდგომარეობაში ჩაყენების, ნიშნის დაკლების, გამოცდაზე ჩაჭრის და ა.შ. ერთადერთი ლეოს მიმართ იყო ლმობიერი რადგანაც ის მისი ძმიშვილი იყო. - კარგი რა სერიოზულად?! რამდენჯერ უნდა აგვიხსნას ინტიმური თემები?! უკვე ბიჭებსაც კი მოსწყინდათ, - ჩაილაპარაკა უკმაყოფილო ელისონმა. ეს მარტინმა გაიგონა და პასუხიც არ დააყოვნა. - რაიყო ელისონ ხოარ მოგინდა ? - თან ეცინებოდა. - მისტერ ალონსო და მის როუზ ახლავე გარეთ გაბრძანდით და იქ გაარკვიეთ თქვენი პრობლემები. ჰო და კიდევ ერთი შემდეგ სპექტაკლზე თქვენთვის რომეოს როლი უნდა მომეცა, მაგრამ ახლა თქვენს მაგივრად არტური ითამაშებს ამ როლს. კარი ღიაა დერეფანში გაეთრიეთ ორივენი. ელისონი და მარტინი მორჩილად გავიდნენ დარბაზიდან. სამიოდე წუთი ლექტორი არებს წერდა შემდეგ კი ლექციის წაკითხვა გააგრძელა. - როდესაც ეს საკითხები მოდის მე ყოველთვის... - სიტყვა არ ჰქონდა დასრულებული, რომ დერეფნიდან მარტინის და ელისონის გინების ხმა შემოვიდა, დაახლოებით ასეთი სიტყვები მეორდებოდა " შე *ლე.. შენ კი ბიჭი ხარ მარა არაკაცი ამიტომ შენზე დიდი პენისი მაინც მე მექნება შე სირ*.. გოგომ როგორ უნდა გაჯობოს კაცობაში შე შემთხვევით კაცად დაბადებულო" და ა.შ. ყველა გარეთ გაცვივდა. ადამს ეცინებოდა. - როგორი ვაჟკაცური და უცენზურო გოგონაა , - გაიფიქრა და თვითონაც გარეთ გავიდა. ელისონი და მარტინი ძლივს გააშველა. - ელის გეყო ამ მდაბიო არაკაცის დონემდე ნუ დაეცემი, - დიდი სიმშვიდით ჩაუჩურჩულა ადამმა ელისონს ყურში როგორც ჩვეოდა მას. ცოტახანში ყველაფერი ჩაწყნარდა რეპეტიცია გააგრძელეს ადამმა მომავალი კვირის სპექტაკლში როლი ვერ მიიღო ელისონს კი... ლუციფერის როლის მორგება მოუწია. - დაფაქ მაგის გამო ვარ მე ახლა ლუციფერი, არადა ანგელოზი უნდა ვყოფილიყავი, მაგ სირიკოს დედაც, - იგინებოდა ელისონი როდესაც ლექცია დამთავრდა. - კარგი რა დაანებე თავი ხომ იცი ეგეთი არ გამოსწორდება, ფულიანი დედიკოს ბიჭი, - ზიზღით წარმოთქვა ადამმა. - მართალი ხარ ბოლობოლო მე "ძერსკი ნაროდიდან" არ ვარ. ეგ სიროცჰკა კი არის. იცი ? წინა კვირას სტრიპტის კლუბში, რომ წამიყვანეს დაქალებმა იქ ცეკვავდა მაგიდაზე.. წარმოგიდგენია?! - კი წარმომიდგენია და არც მიკვირს, სირია რა უნდა ელაარაკო მაგას, ხოიცი ელ შენი ნერვების მოშლად არ ღირს ეგ ყ** როჟა - გაეცინა ბიჭს. ელისონს ტელეფონზე დაურეკეს. - გისმენ მაქს... აჰა .. კარგი .. მოვდივარ. - ტელეფონი გათიშა. - Bye Glam boy - უთხრა ადამს, ლოყაზე აკოცა და შუა ქუჩაში ადამი მარტო დატოვა. ადამი ფიქრებში წავიდა. დაახლოებით ათ წუთში წამოწვიმა. მან ტაქსი გამოიძახა და სახლში სულ გალუმპული მივიდა. სადარბაზოში შევიდა, ლიფტი გამოიძახა, ოცდამეოთხე სართულზე ავიდა და კარებზე დააზარუნა. - ღიაა მობრძანდით, - დაიძახა ემბერმა. - დეე სახლში ხარ?! - კარები შეაღო ადამმა. - რა ხდებოდა დღეს უნივერსტეტში? - ისევ ისეა ყველაფერი, - უთხრა ადამმა ემბერს. დედას თვალები ცრემლით აევსო. - არაუშავს შვილო ყველაფერი კარგად იქნება, - შუბლზე აკოცა და დაამშვიდა. - კაი დე წავალ მე წავიკითხავ წიგნს და დამიძახე საჭმელი გაკეთდება, - ოთახში შევიდა, საწოლზე დაეხეთქა და "შიმშილის თამაშების" კითხვა დაიწყო.  იმედია მოგეწონათ <33 შევეცდები რაც შეიძლება მალე დავდო ** | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 7 | |
|
| |
