11:17 PM უბრალოდ... | |
"არსებობს ღამეები, რომლებიც მხოლოდ მაშინ შეიძლება არსებობდნენ, როცა ახალგაზრდა ხარ. ეს არის ღამე, როდესაც ცა ისეა ვარსკვლავებით მოჭედილი, ისეთი ნათელია, რომ შეხედავ თუ არა, უნებურად საკუთარ თავს ეკითხები: ნუთუ ასეთი ცის ქვეშ გაბრაზებული და უხასიათო ადამიანებიც ცხოვრობენ? ასეთ ღამეებს ყველაზე მეტად მეოცნებეები აფასებენ. "ლამაზი ქალი მოსწონს თვალებს, კარგი ქალი კი - გულს.პირველი ფიზიკური ძვირფასეულობაა, მეორე კი - სულიერი საგანძური". "ქალი რაც უფრო ლამაზია, მით უფრო პატიოსანი უნდა იყოს, რადგან მხოლოდ პატიოსნებით გაუწევს წინააღმდეგობას იმ ზიანს, რისი მოტანაც შეუძლია მის სილამაზეს." ერთხელ კანტს ჰკითხეს: -რომელი ქალია უფრო ერთგული? შავგვრემანი თუ ქერა? -ჭაღარა – უპასუხა კანტმა "არ არსებობს უშნო ქალი. არიან ქალები, რომლებმაც არ იციან კარგად როგორ უნდა გამოიყურებოდნენ." წუხს როიალი ბაღის მახლობლად და მოდის გზიდან სხივთა კრებული. ალბათ, სადღაც შორს, ვიღაც ნაღვლობდა, აქაც დარდია გამეფებული. "ვფქრობ, ადამიანი მთელი სამყაროა. ზოგჯერ, სამყაროზე უკეთესიც’”.. "წუთები უნდა შეაგროვო, რამდენიმე წუთი მაინც, რომ თან წაიღო, სუვენირად... ამ ქვეყნიდან, გუდა-ნაბადს როცა აიკრავ.." არაფერი არ იბადება ბუნებაში უმიზეზოდ და უმომავლოდ... არც ერთი შეურაცხყოფა არ აჩნევს ისეთს დიდს კვალს, როგორც შეურაცხყოფა, რომელიც მოსიყვარულე გულს მოხვდება.. )) "ღარიბის სახლში ღმერთი მეტია." რატომღაც, რაც უფრო დიდია მოლოდინი, მით უფრო დიდია იმედგაცრუებაც.. "ადამიანებს ერთმანეთის დანდობა და სიყვარული იმიტომ გვჭირდება, რომ ცხოვრებაა დაუნდობელი და კაცთმოძულე." "პირველი თოვლი სიყვარულსა ჰგავს. სიყვარულიც თოვლივით ჩამოდის ციდან და მთელ ქვეყანას ფარავს.." ყოველთვის მინდოდა ერთი დღე , თოვლი, იმ თოვლში სამი ნაფეხური ჩემი შენი და ჩვენი შვილის, თოვლი არ მოდის მაგრამ ნაფეხურებს აუცილებლად დავტოვებთ იქ სადაც მრავალი წლის მერე ჩვენი შვილი გაგვიხსენებს და ახალ ნაფეხურს დაამატებს "თუ გინდა გაიცნო ადამიანი, ყური დაუგდე არა იმას, რას ამბობენ მასზე სხვები, არამედ იმას - რას ამბობს ის სხვებზე." "ადამიანებს ერთმანეთის დანდობა და სიყვარული იმიტომ გვჭირდება, რომ ცხოვრებაა დაუნდობელი და კაცთმოძულე." "როცა შენ აკეთებ რამე კარგს სხვისთვის მთელი სულით, ისე რომ არ ელოდები მადლიერებას, ვიღაცა ჩაიწერს ამას ბედის წიგნში და გამოგიგზავნის ბედნიერებას, რომელსაც შენ საერთოდ არ ელოდები." ” – რამდენი ვარსკვლავია… ხომ იცი, რომ ამ ვარსკვლავებში თითო-თითო ჩვენი ვარსკვლავია? – არ ვიცოდი… – ასე ყოფილა… ჩვენ რომ მოვკვდებით თურმე, ისიც მოწყდება ცას… ვარსკლავის ყოველ ჩამოვარდნაზე ვიღაც კვდება თურმე… – ნეტავ ჩემი ვარსკვლავი რომელია? … მე რომ მომკვდარიყავი, ნეტავ რომელი ვარსკვლავი მოწყდებოდა… რომ ვიცოდე რომელია ის ურჯულო, ჩემი ვარსკვლავი, ღმერთმანი, ცას კიბეს მივადგამდი, ავიდოდი და ვარსკვლავს ლურსმნით მივაჭედებდი… – ასე ძალიან გიყვარს ცხოვრება? – სული ტკბილია… განა შეიძლება არ გიყვარდეს?” არ დაიჯერო... თითქოს მაკლიხარ, არ დაიჯერო... თითქოს გინატრე, შენ ხომ ჩემთან ხარ დღისით და ღამით... შენ ხომ ჩემში ხარ, როგორც სინათლე. ჩვენი სიშორე ვინ მოიგონა, ან მარტოსულად როგორ ჩამთვალეს, რად ვერ ამჩნევენ რომ მზეებივით, შენი თვალები დააქვთ ჩემ თვალებს. | |
|
სულ კომენტარები: 3 | |
|