9:07 PM უსათაუროდ.... | |
შურიანებო არ მოდუნდეთ მე თქვენ ფონად მჭირდებით  აფერისტებო!...პირფერობთდა ნიგბით დადიხართ...ისეთი ნიგბით რომელშიც უმანკო კრავის სახეგაქვთ...სინამდვილეში კი საზიზგარი და სულით მდბიო არსებებიხართ...მეცოდებით!...რადგან არ გაქვთ საკუთარი ცხორება და სხვისიცხოვრებით ცხოვრობთ ! * )))
 ახლა გამახსენდა პატარაობა როცა გავიგე დედის რაობა ისიც გამახსენდა როგორ იტირე როცა ცხოვრებაში პირველად გიყვირე რამდენჯერ მაპატიე, რამდენჯერ შემინდე ჩემგან დაფასებას ვერასდროს ეღირსე ბევრჯერ აგატირე, ბევრჯერ გაგაბრაზე და როგორც დედა არასდროს შეგაფასე მესმოდა შენი გულის ჩუმი სინანული მასზე ჩემი ფეხით უტიფრად სიარული შენ დარიგებას მე ყურს ვარიდებდი .  სულს მიხუთავს ოცნებები, ხანდახან ისეთი რეალური ხდება ფიქრებში რომ როცა თვალებს ვახელ ტირილი მინდება.  სასაცილოა, მაგრამ ახლაც ვსაუბრობთ წინასწარ დაყენებული გულგრილი ხმის ტემბრით და თან სული გვიკანკალებს სიყვარულმა არ გამოჟონოს ჩვენი, სახის დაბრეცილი ნიღბებიდა  მინდა მიყვარდეს,ვეძებ მსხვერპლს.  უკვე გავიზარდე და ცრემლის არ მჯერა დამთავრდა უნიჭოდ ფერადი რომანი არ ვიცი ვიღაცა უსაქმომ დაწერა ვერ მიხვდა ცხოვრება შავ-თეთრი რომარი  დაამოწმა და გაალამაზა :salo | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 1 | |
|
| |
