8:23 PM Welcome To Reality | |
-დამელოდე!-მომესმა მისი ხმა და მეც გადავწყვიტე დავლოდებულიყავი. სკოლის ეზოში ვიდექი მარტო და ველოდებოდი,როდესაც ის გამოჩნდა. უკან რაღაც ეჭირა,რასაც მე ვერ ვხედავდი.  -სად ხარ ამდენი ხანი? უკვე წასვლაზეც ვფიქრობდი. -გილოცავ!-მითხრა და ყვავილები მომცა. -რას? -გამიკვირდა. -ახალ სკოლაში გადმოსვლას. -Aww რასაყვარელი ხარ. დიდი მადლობა-ვუთხარი ფეხისწვერებზე ავიწიე და ლოყაზე ნაზად ვაკოცე. მას კი არაფერი უთქვამს უბრალოდ გამიღიმა. -აბა წავიდეთ? -აჰა. აქვე ვცხოვრობ -მით უკეთესი,მალე მივალთ. ხელი ჩამკიდა და ერთად მივდიოდით. მიყურებდა და ვწითლდებოდი... უეცრად მობილურმა დარეკა,დეივიდი იყო. -ჰოუ -სად ხარ ამდენი ხანი? არ გამოგიშვეს? -კი,კი მოვდივარ დაახლოებით 5 წუთში მანდ ვიქნები. -ძაან კარგი,ოღონდ იცოდე რომ შემოხვალ თვალები დახუჭე. -რაა? -თვალები დახუჭე თქო. -რატომ? -ეე,მაგას მერე გეტყვი ეგრე ქენი,გაიგე? -ხო კარგი-ვუპასუხე და გავუთიშე. -ვინ იყო?-დაინტერესდა დეიმონი. -ჩემი ძმა. სახლში რომ შემოხვალ თვალები დახუჭეო. -აა,ალბათ სიურპიზი აქვს. -უი,მაგაზე საერთოდ არ მიფიქრია. არ არის გამორიცხული.  -გიყვარს სიურპრიზები? -სიმართლე გითხრა არც არავის გაუკეთებია . -ეგ ცუდია. უნდა გამოვასწოროთ  -აუცილებლად. -ვუთხარი და გზას გავხედე. 2 წუთში სახლში მივიდოდი. -იცი,ძალიან მალე მივალ სახლში. აღარ შეწუხდე,ჩემით მივაგნებ როგორღაც. -აა,კარგი ხო. ისე,იცოდე აწი ბოლომდე მიგაცილებ. უბრალოდ ეხლა სიურპრიზიო რაღაც და... -აჰა,დიდი მადლობა. -არაფრის-მოვიდა ჩემთან და მაკოცა. მეც კოცნითვე ვუპასუხე,თუმცა ბოლოს ჰაერი აღარ მყოფნიდა და შევეშვი.მან კი გამიღიმა და გაბრუნდა... დეიმონი-ძალიან სასიამოვნო პიროვნება ჩანდა. მე პირადად მომწონდა კიდეც იგი და ძალიან მომეწონა "მისი კოცნა". როგორც იქნა მივედი სახლამდე და კარი შევაღე. იქვე კაცი დავინახე,რომელიც მიღიმოდა... მის გვერდზე დეივიდი იდგა. -მამაააააა?!-დავიყვირე ბოლო ხმაზე და მისკენ გავიქეცი. -ჩემო ლამაზო გოგო,როგორ მომენატრე-ისიც წამოვიდა და თბილად ჩამეხუტა. -კი,მაგრამ ჯერ რომ 1 კვირ არ გასულა?-ვუთხარი როდესაც ერთმანეთს მოვესიყვარულეთ. -იცი,უშენოდ ვერ გავძელი დიდი ხანი... ძნელია სხვაგან იყო,როდესაც იცი რომ სახლში ულამაზესი გოგონა გელოდება. -როგორ გამახარე მაა<3 მიყვარხაარრ-ვუთხარი და უფრო მაგრად ჩავეხუტე. -კარგით ეხლა,არ ამატიროთ-სიცილი დაიწყო დეიიდმა. რომ დავუფიქრდი,მართლა ზუსტად ისეთი სცენა გამოვიდა,როგორიც ლათინო-ამერიკულ სერიალებშია ხოლმე ... -აბა,რას შვრები მომიყევი-მითხრა მამამ და სავარძელზე წამოჯდა. -თუმცა,ჯერ გავალ წყალს დავლევ და რომ მოვალ,მერე დავილაპარაკოთ,კარგი? -მკითხა და თან შუბლზე მაკოცა. -კაიი-ვუპასუხე და მამა გავიდა. -ჰელენ ჩვენ ისე სალაპარაკო გვაქვს...-დაიწყო დეივიდმა. -რაზე? -გამიკვირდა მე. -ვინ იყო ის ბიჭი რომ კოცნიდი?-თქვა მან მკაცრი ტონით SHIT!!!-გავიფიქრე ჩემთვის. მე ხომ სულ დამავიწყდა რომ უფროსი ძმა მყავდა?! ______________________________ ბავშვებო დიდი ბოდიშ რომ ვერ ვახერხებდი დადებას და ეხლაც ესეთი პატარა დავდე. გპირდებით შემდეგი იქნება ძაალიან დიდი და თუ დააკომეტნარებთ ხვალვე დავდებ. <3 დიდი მადლობა ყველას ვინც აკომენტარებთ და ყველა მკითხველს გიძღვნით ყველა თავს იმიტომ რომ ძალიან მიყვარხართ!!! | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 8 | |
|
| |
