მარტივად შევამჩნიე,თუ როგორ შეეცვალა მას გამომეტყველება.

-მართლა? არ ვიცოდი. არ გამაცნობ?-მკითხა კრისტენმა. 

-კიი აუცილებლად,ოღონდ შეეცადე არ მოგეწონოს...

-რატომ?-დაინტერესდა ბენი. 

-იმიტომ რომ ჩემი ძმაა.

-აჰაჰ-გაეცინა კრისს და ბენმაც გაიღიმა. აშკარად "მოეშვა". 

-სხვათაშორის ძალიან კარგი გარეგნობა აქვს)) და სიმპატიური ძმაკაციც ჰყავს.

-ვახ,ვახ. როდის მოვიდე შენთან?_როლში შეიჭრა კრისტენი.

-როცა მოიცლი.ხომ იცი,ჩემი სახლის კარები შენთვის მუდამ ღიაა.

-რატომ,კარი გაგიფუჭდა?-"გაიხუმრა" ბენმა. 

მისი უაზრო ხუმრობისთვის ყურადღება აღარ მიმიქცევია. 

დრო ძალიან სწრაფად გავიდა...

საავადმყოფოში დაახლოებით 2 საათი გავჩერდით,ჯოკერს ვთამაშობდით და ვსაუბრობდით.შემდეგ კი ბენმა ორივე სახლებში დაგვარიგა. თავდაპირველად კრისტენი დატოვა,ხოლო შემდეგ ჩემი ჯერიც მოვიდა. 

-აჰჰ,ესეიგი სად ცხოვრობ?-მკითხა მან.

-მობილურში მიწერია და ადვილად მივაგნებ,ნუ ღელავ. უბრალოდ,გასეირნება მინდა ეხლა სახლში რა ვაკეთო...

-დარწმუნებული ხარ?

-კი.

-კარგი,წავიდეთ. ისე,მეც დიდი სიამოვნებით შემოგიერთდებოდი,დაღლილი რომ არ ვიყო. ძალიან მეძინება.

-ხოდა ძალიან კარგი,რომ მიხვალ გამოიძინებ.-ვუთხარი და მანქანიდან გარეთ გავიხედე,მემგონი სადღაც იქ კლუბი ან ბარი უნდა ყოფილიყო,რადგან რაღაც შევნიშნე ანათებდა.

-აქ ჩამოვალ.

ბენმაც დაამუხრუჭა.

-ესეიგი მიდიხარ ხომ?

-აჰა.

-კარგი მაშინ შეხვედრამდე. შენი მობილურის ნომერი ჩავიწერე და ...

-როგორც კი მოვიცლით,ვჭამოთ ნაყინი!_დავასწარი მე. 

- ოღონდ,სხვა სანაყინეში.

-სწორი შენიშვნაა.დროებით-მიხრა და ხელები გაშალა. მეც თბილად ჩავეხუტე და მანქანიდან გადმოვედი. 

ბენმაც მალე "დაგაზა" და მარტო დავრჩი.

კლუბში შესვლა გადავწყვიტე,რომელიც დაახლოებით 2-3 მეტრში იყო ჩემგან. 5 წუთში უკვე იქ ვიყავი და მარტინს ვსვამდი.

უამრავი თინეიჯერი იყო,რომლებიც ერთმანეთს ეცეკვებოდნენ და სხვა საქმითაც იყვნენ დაკავებულები...

-აი რა იცის სიმთვრალემ-მომესმა ხმა უკნიდან.

 მეც გავიხედე და დეიმონი დავინახე. 

-ჰეეეი_მივესალმე მას.

-შენ აქ საიდან? არ მეგონა კლუბებში სიარული თუ გიყვარდა,მე შენ წესიერი გოგო მგონიხარ-მითხრა და ჩაიღიმა.

-არა,არ მივყარს ესეთი ადგილები,უბრალოდ დღეს გადავყწვიტე შემომეარა.

-და ძალიან კარგი,მე გპატიჟებ!

-შენ წვენს დალევ ხო? ლიმნის აგიღო თუ ფორთოხლის?-თქვა და მებარის "როხროხის" ხმა მომესმა. 

-ჰაჰა. Very Funny. მე მარტინს დავლევ.

-ვახ) დალიე,მაგრამ იცოდე...-დაიწყო და აშკარად ნოტაციების წაკითხვას აპირებდა.

-დაწყნარდი,17 წლის ვარ და როგორღაც ჩემს თავზე პასუხს ვაგებ.

მან თანხმობის ნიშნად ხელები მაღლა აწია. ორივემ დავლიეთ,თან ძალიან ბევრი.

ბოლოს მეოთხე ჭიქაზე რომ ვიყავი ჩემს წინ ნიკი შევამჩნიე.